Arhavi ile ilgili herşey

Hiç Arhaviyi gördün mü?..Çkar Arkabi koz'iriyi?..Have you ever seen Arhavi..Arhavi,Kültürü,Tarihi,Doğal Güzellikleri,Yemekleri,Gelenekleri,Dereleri,Tepeleri,Dağı,Taşı,Herşeyi....Daha fazla fotoğraf için facebook/Arhavi Arkabi Hacişi sayfasından albümlere göz atınız...

8 Aralık 2021 Çarşamba



BEE DİĞNOSAU




Kiyanaşe moxtu, ibgau,

İbgau, muşeni va uçkit’u.

İbgau, nena meçu kiyanaz,

İbgau, mupe naç’aase uçkin steyi.




Ndğalepe golilut’u, seyi incit’u

Ndğaleyi ti incit’u, na uçkin steyi ikomt’u.

Gyayi do 3kayi unont’uşi ti ibgat’u,

İcğa şkule din3umet’u, incit’u.




K’uçxe muşite gulut’u ha3i, ibgat’u

Mitik nenati va meçamt’u, i3k’edu,

Miti va mulut’u, muk 3kayi dolibu, oşu.

Goyi3k’edu, gyayi muşiti hek’t’u.




Oxoyiz xfala t’u, heya kognu.

Miti vart’u, gyayi do 3kayi

Ko dudvez dort’u. Va ibgau

Mseli muxtu, xaleşe idu do hek dopsu.




Beek, na irdu kognu dort’u.

“ Ma komoli dobivi “ da3onu.

Ora golilu, va ibgat’u, muk ik’omtu

Na unon ezdimt’u, ixmat’u.




Ju 3ana haşote golilu. A ndğa keyselu,

Gyayi oç’k’omu, xez a mçipe biga komeçez,

Nanamuşik axiişen ju puci k’ala ko gamaxtu.

Onaşe oyoni, omcvini, dicxan şkule ko moyoni!




Hemindoaz koxo3onu, irdet’u, bee vart’u,

Gyayi oç’k’omuşeni içalişamt’u.

Gemzuli kodoskidu dort’u, va asteet’u,

Dulya meçamt’ez, ikomt’u. K’iyana ha3i ognamt’u.




Kemal ÖZBIYIK Ankara




TÜRKÇESİ:




ÇOCUK AKILLANDI




Dünyaya geldi, ağladı,

Ağladı, nedenini bilmiyordu.

Ağladı, ses verdi dünyaya,

Ağladı, başına gelecekleri bilir gibi.




Günler geçiyordu, gece uyuyordu.

Gündüz de uyuyordu, bildiği gibi yapıyordu.

Yemek ve su istediği zaman da ağlıyordu,

Doyduğunda susuyordu, uyuyordu.




Ayakları ile geziyordu şimdi, ağlıyordu

Kimse ses vermiyordu, bakındı

Kimse gelmiyordu, kendi su doldurdu, içti

Etrafa bakındı, yemeği de oradaydı.




Evde yalnızdı, onu anladı.

Kimse yoktu, yemek ve su

Bırakmışlardı. Ağlamadı

Çişi geldi tuvalete gidip orada işedi.




Çocuk, büyüdüğünü anlamıştı.

“ Ben adam oldum “ sandı,

Zaman geçti, ağlamıyordu, kendi yapıyordu.

İstediğini alıyordu, kullanıyordu.




İki sene böyle geçti. Bir gün uyandı

Yemek yedi, eline ince bir sopa verdiler.

Annesi ahırdan iki inekle çıktı,

Tarlaya götür, otlat, doyduklarında getir!




O zaman anladı, büyüyordu, çocuk değildi.

Yemek yemek için çalışıyordu.

Garip kalmıştı, oyun oynayamıyordu,

İş veriyorlardı, yapıyordu. Dünyayı şimdi anlıyordu.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder